Hart tegen Hard: Oppervlakkig misdaadsprookje mist iets

bron: http://www.castingnieuws.nl

Net5 startte vorige week met de nieuwe 'romantische misdaadserie' Hart tegen Hard. Afgaande op de vaste cast (Huub Stapel, Dragan Bakema) en de gastrollen (Tjitske Reidinga, Loes Luca) biedt deze serie op de maandagavond heel wat perspectief.

Maar maakt Hart tegen Hard het waar?
De TV dokter keek naar de eerste aflevering.
En oordeelt van niet.


Het misdaadgenre lijkt onuitputtelijk. De CSI en Law & Order spin-offs schieten nog steeds als paddestoelen uit de grond, maar iedere zichzelf respecterende misdaadserie met net dat beetje meer weet dat er natuurlijk een goede B-story in moet zitten.
Bij voorkeur een love interest.

Het werkte al voor Mulder en Scully: samen aliens achternazitten en ondertussen iedereen thuis op de bank maar hopen dat er eens een keer wat gebeurt tussen Fox en Dana. Bij Bones hebben ze dat ook goed begrepen en Fringe maakt eveneens optimaal gebruik van de sexuele spanning tussen Peter en Olivia.

Het beste (want zuivere crime) voorbeeld van dit moment is wat de TV dokter betreft het Amerikaanse Castle. Goede misdaadafleveringen, waarin echt gespeurd wordt en waarbij je als kijker je best doet om ook uit te vogelen hoe het zit, aangevuld met grappige verhaallijnen rond Castle's moeder (diva van het eerste uur) en dochter (serieus en wise beyond her years, in tegenstelling tot vader en oma), en dat alles natuurlijk op een stevige basis van onmiskenbare magneetwerking tussen Kate Beckett en Rick Castle, waarbij hooguit de polen af en toe de verkeerde kant op staan.
Daar kun je seizoenen lang op teren.

"Zij wil hem en hij wil haar en niemand mag het weten". Klinkt hoopvol. Maar als Hart tegen Hard voort borduurt op wat we in de eerste aflevering te zien kregen, dan voorspelt de TV dokter dat deze serie helaas geen lang leven beschoren zal zijn. In de haast om een en ander interessant te maken door vooral heel veel en heel snel van locatie te wisselen en alles te doorsnijden met flashbacks, romantische droom-intermezzo's (over tangos en prijsuitreikingen) en een vette soundtrack, zijn de makers iets heel belangrijks uit het oog verloren: Wie zijn Ava en Thomas? Waarom zou de kijker iets om deze karakters moeten geven?

Dat Elise Schaap en Dragan Bakema genoeg in hun mars hebben om een flink potje ik-verlang-zo-naar-je-maar-het-kan-niet weg te spelen, daar wil de TV dokter best in geloven. Maar om de kijker daarin mee te laten gaan moet er wel wat ruimte worden gemaakt om hun karakters wat beter te leren kennen. Het zou al behoorlijk helpen om ze bij voorkeur eens langer samen te zien dan de twintig seconden die er nu staan voor het uitwisselen van een paar goedbekkende soundbites.
Daarbij komt ook nog dat we als kijker een beetje onduidelijk midden in de actie terecht komen. Deze twee kennen elkaar al en zitten elkaar al langer dwars en op de hielen. So... what? Het was beter geweest als de kijker getuige had kunnen zijn van het verstoord raken van de status quo. Weet u nog: Dana Scully die als serieuze agente voor het eerst wordt opgescheept met die bijgelovige idioot van een Fox Mulder? Kate Beckett die als serieuze detective ineens een misdaadschrijver als zwaan-kleef-aan achter zich aan heeft lopen?

En laten we in vredesnaam niet vergeten dat we hier ook nog te maken hebben met een misdaadserie. Er moet wel wat te speuren zijn. De zaak hangt echter van toevalligheden en makkelijke observaties aan elkaar. Rechercheur noch journalist hebben op enig ogenblik een peinzende blik of een moment waarop ze echt hard moeten nadenken. Welnee. Links en rechts (en via Ome Ben) borrelt zonder al te veel moeite wat informatie op en busje... nummerbord... vaderschapstest... eureka! Weer een zaak opgelost!
Daarbij komen Ava en Thomas elkaar om de haverklap tegen. Bij de supermarkt. Of bij getuigen thuis. Maar wat is Thomas voor rechercheur? Waarom ontmoet hij zijn baas (Renee Fokker) als een soort Deep Throat gekleed door Frans Molenaar alleen buiten de burelen? Hoe is Ava op de redactie van de krant? Loopt ze daar ook de godganse dag in mantelpakjes en op hakken te paraderen? (Aan de trailer voor aflevering twee te zien niet, maar vooralsnog is ze bij de kijker vooral geïntroduceerd als een lekker mokkel dat met haar vrouwelijke vormen en snelle babbel op miraculeuze wijze van alles klaarspeelt). De enige die bij de TV dokter nog enige echte interesse weet op te wekken is Wouter de Jong. En niet alleen omdat Morris zo leuk is opgedroogd achter de oren.

Toegevoegd: Lees ook 'In de herkansing', want door een andere bril en met een paar veranderingen valt er misschien nog wat van te maken. De TV dokter geeft tips.